Ondertussen is het anderhalve maand geleden dat ik mijn zoektocht naar de perfecte ribbekes ben gestart. In deel 1 heb ik de techniek bepaald, en deze keer heb ik een blinde smaaktest georganiseerd om te weten te komen welk varkensras het beste is voor ribben.
Let op, dit is een test gedaan naar best vermogen maar is op geen enkele manier een officiële test. De conclusies zijn gemaakt na 1 test van 1 cook. Ik zat ook met vragen. Is deze test eigenlijk wel nuttig? Zit er veel smaakverschil op varkensvlees? Misschien is de conclusie dat het ras er niet toe doet… of net wel?
Hoe heb ik het nu aangepakt?Eerst moest ik aan verschillende soorten varkensrassen komen, en wilde ik vooral dat deze gemakkelijk te vinden zijn en ook betaalbaar bleven. Om die reden vielen de Iberico ribben af. Om mijn zoektocht te starten ben ik een paar slagers binnengewandeld met de vraag of ze rauwe ribben hadden. Helaas is dat niet iets wat ze standaard hebben liggen, want ofwel al gemarineerd of reeds voorgegaard. Conclusie: verschillende soorten varkensrassen vinden was geen evidentie. Dus heb wat online moeten bestellen, in de groothandel geweest en bij de bekendere slagers langsgegaan.
Dit zijn de rassen die we hebben getest:
Livar: gekocht bij The Butchery Gaasterlander: gekocht in HANOS Pietrain: gekocht bij Atelier Francois Brasvarken: gekocht bij Keurslager Michielsen in Antwerpen Duroc d'Olives: gekocht bij Butcher's Store by De Laet & Van Haver in Antwerpen Piétrain de Grain: gekocht bij de kweker in Temse Duroc d'Olives : gekocht bij de Keurslager De Burggrave-Van Moer in Melsele
Je ziet dat er eigenlijk maar 5 verschillende zijn, maar ik wilde meteen testen of er een verschil was als ik ze bij verschillende slagers kocht. Er waren ook enkele Sint Louis ribben bij vs de kleinere spare ribs Vanaf nu bestel ik altijd Sint Louis cuts, ik wil nooit meer de gewone baby back ribs
Ok, het product was er, goed voor minimum 14 kg ribben. En nu?Ik krijg nooit zoveel ribben in 1 Big Green Egg, zonder dat ik de ribben door elkaar haal.En dus ging ik voor het grote geweld. Ik huurde bij Sebar BBQ een grote smoker trailer, omdat ik wist dat ik ze daar wel zou opkrijgen. Nadeel; ik had nog nooit met zo’n smoker gewerkt en dus de kans op mislukking steeg meteen. Maar ik had er vertrouwen in, en ik had hem ook een weekend dus kon eerst wat oefenen. De testrun was nog wat zoekend, maar op Ribday ging het perfect. Dus die stress viel al weg.Het moet gezegd; de Sebar smokers zijn giganten. Heel solide door hun 5mm dikke metaal en heel efficiënt om mee te werken. Echt zeer goed gemaakt. Met dank aan Youtube voor de nodige tips te leveren om dit beest onder controle te krijgen en te houden.
Ok, de bbq staat aan en is groot genoeg om alles in een keer te garen.Ik wilde geen bbq saus gebruiken omdat ik de smaak van het product vooral wilde proeven.
Maar een rub kregen ze wel. Alle 13 latten werden vakkundig ingerubd met de Southern Dutch BBQ This is it rub. Ik wilde een lekkere allemansvriend rub, en welke is dan beter dan eentje van Southern Dutch BBQ? Tom en Dorine zijn een groot winnaar in de Nederlandse en Belgische bbq competitie, wat betekent dat ze – zoals ze zelf zeggen- hele goeie en toegankelijke ribben maken die door zeer veel mensen worden gesmaakt. Dus geen exotische of extreme smaak maar wel een heerlijke rub, met een heel klein beetje pit. Perfect voor deze test! Bedankt Southern Dutch BBQ!
Omdat ik zelf geen 14 kg ribben kan opeten heb ik een jury samengesteld, die ik heb gevraagd om blind te proeven. Pas nadat alles was geproefd hebben we de bevindingen uitgesproken. In de jury zat een Chef Kok, een food ontwikkelaar, en William Boeva (comedian en notoir ribbekesliefhebber) en zijn vriendin. Tel mezelf er nog bij en we hebben een goed ploegske om deze taak te volbrengen.
De conclusieHet was een zeer interessante test. Met uiteen liggende meningen.Er was bijgevolg ook geen overduidelijke winnaar, op het eerste gezicht.
Wat waren de bevindingen:
Livar: Veel kraakbeen in dit stuk, dus het was wat zoeken naar vlees aan de botten Niemand echt enthousiast van.
Brasvarken: smaakt naar varken, maar was iets te vettig.
Pietrain: prachtige ribben (Sint Louis Cut), echte vleesribben. Stevig van structuur. Smaakvol
Gaasterlander: iets vetter dan Pietrain, lekkere smaak, veel vlees aan.
Duroc d’Olives: dit waren spareribs, en veel dunner. Geen vleesribben. Smaak was zeer lekker maar omdat het spareribs waren vs de grote vleesribben wil ik deze een 2de kans geven.
Voor ons was de top 3 (in willekeurige volgorde) Pietrain, Gaasterlander en Duroc d’Olives.Omdat Gaasterlander bij mijn weten enkel in groothandel te vinden is, valt deze voor mij af, omdat niet iedereen toegang heeft tot deze winkel. Maar kom je hem tegen, zeker eens meenemen en proberen!
En dus spelen de finale : Pietrain en Duroc d’OlivesDus vanaf dat ik een Sint Louis cut kan bemachtigen van Duroc, ga ik op mijn Big Green Eggeen laatste product test doen. Overigens was er geen smaakverschil merkbaar tussen de verschillende slagers. Misschien is dat er wel, maar door de rook en rubs zal dat verschil heel minimaal zijn
En dan komen we bij de laatste stap: de kruiden, de sauzen, de combinatie hiervan, of net niet? Dat zoek ik uit in deel 3, ergens binnenkort.
Deze test is tot stand gekomen door de steun van Southern Dutch BBQ, die me wat rubs hebben bezorgd. De rest werd door mezelf gekocht en betaald. Ik wilde een zeer objectieve test zonder enige vorm van beïnvloeding.
Reactie plaatsen
Reacties